rzępolić

rzępolić: {{stl_3}}rzępolić {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ʒɛmpɔliʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot{{/stl_20}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}klimpern {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}){{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}fiedeln {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

rzępolić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, rzępolićlę, rzępolićli, rzępolićlony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} grać źle, nieudolnie na jakimś instrumencie, najczęściej strunowym; fałszować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzępolić na skrzypcach. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzępolić — ndk VIa, rzępolićlę, rzępolićlisz, rzępolićol, rzępolićlił pot. «grać nieumiejętnie na jakimś instrumencie, zwłaszcza strunowym» Rzępolić na skrzypcach, na wiolonczeli … Słownik języka polskiego
rzępolić — Grać na instrumencie muzycznym, zwłaszcza nieudolnie Eng. To play a musical instrument, especially very poorly … Słownik Polskiego slangu
obertas — m IV, DB. a, Ms. obertassie; lm M. y żart. «oberek» Wywijać obertasa. Rżnąć, rzępolić obertasy … Słownik języka polskiego
rzępolenie — n I rzecz. od rzępolić … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias